Gamechangers
Het corona-virus inspireert ondernemers om eens stevig out-of-the-box te denken. Want de personeelslasten en de huur gaan door maar er moet wel brood op de plank komen. TOM keek wat om zich heen en zag hier en daar even verrassende als zinvolle ontwikkelingen. Jaap Besteman van Westerhuis Verhuur die hygiënzuilen maakt, Paulina Kramer die haar kroeg omtovert in een snoepwinkel, Niels Stijger die websites bouwt in plaats van mensen leert abseilen. En cafe NielZ dat het personeel inzet in de zorg. Gamechangers, die van de nood een deugd weten te maken.
Niels Stijger
Voor Niels Stijger was het seizoen 2020 al afgelopen voor het goed en wel begon. Zijn onderneming Adventure King in De Lutte organiseert outdoor events voor groepen. Van kanoën en abseilen tot mountainbiken en cursussen offroad-rijden. Maar de Landrovers staan stil: “Nee, kilometers hebben ze niet gemaakt. We zijn een seizoenbedrijf en het was dit jaar kansloos.” Toch laat hij zich niet uit het veld slaan. Aangezien hij voor zijn activiteiten zelf websites bouwt, en ook bekenden wel eens bij hem aankloppen, is hij nu fulltime ontwerper van sites via www.niels.support. “Een groot deel van de omzet is weg. En als eigenaar moet je wel een inkomen hebben. Dus heb ik dat bouwen van websites opgepakt. Je moet toch wat.” Incidenteel is er wel een opdrachtje, zoals zijn klimwand ergens plaatsen, maar de rest van de tijd tuurt hij naar zijn laptop. “En dat druppelt wel lekker door. Ik doe het vier, vijf uur per dag. Langer lukt niet, want je moet je enorm concentreren.” Maar zo komt Stijger in elk geval door de winter, die nu nog stiller is dan anders: “Daar word je niet vrolijker van. Mijn passie ligt bij mensen een leuke dag bezorgen. Hopelijk volgend voorjaar weer.”
Paulina Kramer
De eerste lockdown kwam zij goed door met haar café Mood aan de Enschedese Walstraat. De tweede kwam als een hamerslag, vertelt Paulina Kramer. “We draaiden goed en ik had wat buffer in de eerste lockdown. In de zomer hebben we goed gedraaid en leuke plannen gemaakt, zoals voor de Kerst. Moet toen kwam de tweede…” De huur gaat door en dus zocht Paulina mogelijkheden om het hoofd boven water te houden. Naast een tijdelijke baan op een PZ-afdeling, keek ze wat ze met de ruimte kon doen nu er niet geschonken wordt. “Het is nu een snoepwinkeltje. Waarom snoep? Omdat het houdbaar is en ik het zelf ook lekker vindt.” Het assortiment is breed: van oud-Hollandse zwart-op-wit tot suikerspinnen. “Ik ben nu een aantal weekends open en heb me nog niet verveeld. Het loopt lekker. Ik verkoop ook wat lifestyle-dingen en er is zelfs vraag naar kerstpakketten. Het is best leuk en gezellig. Maar tja, het liefste sta ik toch achter de bar. En dat gaat weer lukken.”
Jaap Besteman
Jaap Besteman van Westerhuis Verhuur in Almelo zag zijn omzet dit jaar verdampen tot nagenoeg nul. “Evenementen mogen niet meer, dus het is een beetje minder. En ja, dat is een understatement.” Nu hij geen feestjes kan bouwen zocht hij een uitweg. Een van zijn hallen verhuurt hij thans aan een commercieel corona-testbedrijf. Niet dat hij zelf potentiële corona-patiënten plaagt door met een wattenstaafje in de frontale hersenkwab te porren. “Nee, dat lijkt me geen goed idee. Als niet-medicus brand ik daar mijn vingers niet aan.” Maar wel heeft hij een corona-gerelateerd bedrijf opgezet. Via de website De Hygiëneman verkoopt Besteman, naast allerlei ontsmettingsmiddelen, ook hygiënezuilen. Vervaardigd in eigen beheer, zodat zijn tien vaste medewerkers nog iets om handen hebben: “Ik vond die eerste zuiltjes maar niks en dacht, dat kan beter.” Het loopt goed. En er is tijd om wat bij te kletsen met de relaties van Westerhuis Verhuur. “Allemaal leuk om te doen, maar ik verkoop toch liever feestjes”, besluit Jaap Besteman.
Zoë de Fretes
Zoë de Fretes werkt normaal gesproken in de bediening bij café-restaurant NielZ in Almelo. Maar de horeca zit op slot. Zoë: “We voelden al aankomen dat we dicht moesten. Toen het managementteam voorstelde om in de zorg te gaan werken stond iedereen er meteen achter.” Inmiddels werkt Zoë met nog enkele collega’s al enkele weken in verpleeg-en verzorgingshuis De Weijdehof in Almelo. Zoë is te vinden op de psychogeriatrische afdeling van de Carintreggeland-vestiging. “In het begin weet je niet wat je te wachten staat, maar nu ben ik blij dat ik iets kan betekenen voor de bewoners en het verplegend personeel. Het is niet de makkelijkste plek: je moet geduld hebben, weer iets uitleggen. Ja, er zijn best raakvlakken met de horeca: gastvrij zijn, zorgen voor de sfeer. We doen spelletjes, gaan wandelen. We krijgen er veel waardering voor terug.” Nee, een definitieve baan in de zorg ambieert Zoë niet: “Ik mis het horecawerk heel erg. Maar ik zal er straks nog wel eens langs gaan of misschien vrijwilligerswerk gaan doen. Nu merk je hoe erg eenzaamheid kan zijn. Dan is het fijn als je daartegen iets kunt bijdragen.”
