Een hete nazomer?

Staat ons een hete nazomer te wachten? Deze keer doel ik niet op de stijgende temperaturen, de smeltende gletsjers of een Indian Summer. Nee, ik doel op de aanstaande verkiezingen ten behoeve van de Tweede Kamer. Een voorspelling doen hoe het politieke landschap er na 22 november uit gaat zien is nog moeilijker dan het invullen van de winnende lottogetallen. Heel Twente kijkt uit naar een met-stip-op-één introductie van het Nieuw Sociaal Contract van Pieter Omtzigt. Het zou geweldig zijn als er een nieuwe wind gaat blazen in het sterk verzuilde, intern gerichte, partijensysteem. In de politiek gaat het vaak meer om de speler dan om de bal, het belang van partijbelangen welke vertegenwoordigd worden, danwel het collectieve verlies van geheugen als het even tegen zit. De door Omtzigt aangehaalde nieuwe bestuurscultuur is wat mij betreft van harte welkom. Overigens hoor ik nu alle fractievoorzitters over deze gewenste nieuwe bestuurscultuur of de accijnzen op benzine praten. Ongeschreven lijkt mij dit een behoorlijk compliment voor ‘onze Pieter’. Een tweede pré voor Pieter zou wel zijn hardwerkende moraal zijn. Wie werkt zo volhardend aan de belangen van zijn achterban. Alleen daarom zou hij al het voordeel van de twijfel moeten ontvangen. Bovengenoemde woorden zijn toch wel opmerkelijk voor een rasechte VVD-stemmer. Zoals de titel van deze column al aangeeft, een hete nazomer. Straks ontvangen wij per post een kandidatenlijst met veel nieuwe gezichten, bij NSC en andere partijen. Waarna het grote prijsschieten gaat beginnen. Kloppen de antecedenten, ooit een keer naast de pot gepiest of een verkeerde online post? Dan volgt de onverbiddelijke ‘walk of shame’. Vanuit mijn professionele bril bekijk ik graag hoe de politiek kijkt hoe belangen gewogen worden tussen milieu en ondernemen. Zal hierbij een interessant voorbeeld geven. Vanaf 2023 wordt per week 1.800 ton afval verbrand afkomstig uit Rome. De aandeelhouder, de (groene) gemeente Amsterdam, ontvangt hier wekelijks 1.500.000 euro voor. Uiteraard wordt dit deels omgezet in herbruikbare energie. Echter levert dit heel veel ‘geïmporteerd’ stikstof op. Mede hierdoor kunnen geen woningen gebouwd worden en moet Schiphol als nationale luchthaven afgewaardeerd worden. In een eerdere column schreef ik al over geïmporteerde karbonades uit Oost-Europa. Ik ben benieuwd welke partij eens groter dan de landsgrenzen denkt. Een milieubelasting hier kan een ongefilterde luchtemissie elders voorkomen. Denk hierbij aan de verbranding van afval elders uit Europa, het overslaan van goederen uit de Rotterdamse haven, of onze efficiënte agrarische industrie.

Hiermee zou Pieter Omtzigt definitief mijn VVD-stem kunnen winnen.
Ik verneem graag.